Ik ben moe. Het is kwart over twaalf ’s nachts en ik ben net thuis van mijn eerste popconcert. Mijn schoenen heb ik meteen uit gedaan en aan de kant gegooid en ik zit nu languit op de bank na te genieten van deze geweldige avond. Dan gaat de telefoon. Iemand anders zou misschien verbaasd zijn dat ze zo laat nog opgebeld worden, maar mijn moeder en ik weten precies wat dit moet betekenen. Het gaat slecht met haar tweelingbroer en hij heeft niet lang meer te leven, dus dit moet het moment zijn. Het is haar oudste broer die ons opbelt met het slechte nieuws. Hij is nog niet dood maar het kan hoogstens nog een paar uur duren. Read More
Vandaag 15 jaar geleden kreeg mijn oom de diagnose Creutzfeldt Jakob. Dit gedicht heb ik geschreven voor zijn begrafenis
Wij deden bijna alles samen
Samen naar de kermis
Samen naar de Efteling
Dat deden wij samen Read More
Er was eens een Koning. Het was een goede en wijze Koning. Hij hield van zijn volk en was goed voor hen. Mensen waren gelukkig en twijfelden nooit aan hem. Nee, volgens de mensen had de Koning altijd gelijk. Daarom waren er geen rechters. De Koning besloot gewoon wat het eerlijkste was en iedereen was het daarmee eens, want de Koning had altijd gelijk.
De Koning had ook een zoon, de prins, en van hem hield de Koning het allermeest. Hij was heel knap en ook heel slim, maar hij was niet lief. Hij dacht alleen maar aan zichzelf en hoe geweldig hij was. Want de prins was de zoon van de Koning en als de Koning zo geweldig was, moest hij dat ook wel zijn. Read More
Hij ligt naast mijn bed of zit in mijn broekzak. Handig toch zo’n mobieltje. Je bent altijd en overal bereikbaar. Nooit meer bang zijn dat je iets mist, want bij ieder klein dingetje hoor je wel een piepje. Of het nu een telefoontje is of een mailtje, smsje of appje. Je weet het laatste nieuws, goed of slecht, meteen. Read More
Langzaam loop ik naar het spoor. Ik heb geen zin om me te haasten en door de tranen zie ik niet goed waar ik mijn voeten zet. De stemmen die ik in mijn hoofd hoor schreeuwen om het hardst. Het zijn geen fictieve stemmen, maar ze zijn van echte mensen. Mijn klasgenoten die me uitlachen en rotopmerkingen maken en zelfs nu ik hier alleen loop galmen de herinneringen nog steeds door mijn hersenpan. Read More
Mijn moeder is precies twee weken na mij jarig. (Voor de oplettende lezers, vandaag dus.) Ik kan me vooral herinneren dat ze altijd zei: ‘Nee hoor, ik wil mijn verjaardag niet vieren.’ Sommigen zeggen dat omdat ze verrast willen worden, omdat ze vinden dat ze dat moeten zeggen of omdat ze bang zijn om ouder te worden. Ik was er ook van overtuigd dat haar eerste verjaardag na mijn geboorte vreselijk zwaar moet zijn geweest. Read More
Iedereen heeft vrienden nodig. De ene vriend is beter dan de andere en met iedereen ben je bevriend om een andere reden. Sommigen heb je voor het leven, anderen verlies je uit het oog. Ze staan voor je klaar wanneer je ze nodig hebt en soms zit er een rotte appel tussen die je in de rug steekt
Read More
Recente reacties